Zoek een zorgaanbieder in uw regio!

( vul minimaal 1 van de 2 velden in! )


Contactlenzen

Inhoud

Contactlens

De contactlens is een optisch hulpmiddel dat op het oog wordt gedragen. Het plastic lensje wordt door geautomatiseerde processen op maat en sterkte gemaakt. Het drijft op een laagje traanvocht, zonder het hoornvlies te raken. De tussenruimte tussen de lens en het hoornvlies hoort naar de rand toe steeds groter te worden.
Een goede contactlens zorgt ervoor dat:
- het hoornvlies voldoende zuurstof krijgt;
- de lens niet te veel of te weinig verschuift ten opzichte van het oog;
- de vorm van het oog niet veranderen door het dragen van contactlens.
De contactlens is een alternatief voor de bril.

Geschiedenis

Al in 1508 ontwierp Leonardo da Vinci als eerste de contactlens, maar pas in 1636 werd dit idee verder uitgewerkt door René Descartes. Hij maakte een ruwe mathematische schets en beschreef hoe een buisje gevuld met water tegen het oog zou kunnen worden gehouden. Verder kwam de bekende filosoof overigens niet. Later verdiepten meer wetenschappers zich in de contactlens. De Franse oogarts Kalt ontwierp in 1888 een systeem met glazen die op het hoornvlies dreven. Vanaf dit moment ging het snel met de ontwikkeling van de contactlens. In 1935 werd een nieuw materiaal ontwikkeld, het perspex, waardoor lenzen kleiner gemaakt konden worden. In de jaren vijftig was het in de VS erg populair om lenzen te dragen, alhoewel de meeste mensen er niet goed tegen konden en de gewenningsperiode lang was. Vooral na 1970 was de belangstelling in contactlenzen groot. In 1973 kwamen de eerste, permanent te dragen, zachte lenzen. In 1975 verschenen de eerste zuurstofdoorlatende harde lenzen. In 1985 werd de fabricatie voor een groot deel geautomatiseerd.

Harde lenzen

Harde of vormvaste lenzen hebben een langere levensduur en laten veel zuurstof door. Dit laatste komt ten goede van de gezondheid van het oog. Ook zijn harde lenzen beter voor de achteruitgang qua sterkte voor het oog. Daar staat tegenover dat ze oncomfortabel kunnen zitten; ze zijn minder flexibel. Harde lenzen worden overigens niet langer gemaakt van het oncomfortabele perspex, wat vroeger wel het geval was. De meeste harde lenzen gaan een paar jaar mee en zijn relatief goedkoop in onderhoud door de kwaliteit ervan.
Nachtlenzen zijn harde lenzen die de oppervlaktekromming van het hoornvlies in de juiste vorm brengen (ook wel orthokeratologie genaamd). De lenzen worden ingedaan bij het slapen, en moeten voor minimaal 5 uur gedragen worden. Daarna is het zicht voor (gemiddeld) anderhalve dag op sterkte 0.00, gemiddeld omdat het afhangt van hoe snel het hoornvlies weer hersteld naar zijn oorspronkelijke vorm. Dit verschilt per persoon. De lenzen werken tot de sterkte -5.50. Het grote voordeel is het overdag niet hoeven dragen van contactlenzen.

Zachte lenzen

Zachte lenzen (gemaakt van een polymeer, een op perspex gelijkend materiaal dat flexibel wordt in combinatie met vocht) zijn groter en flexibeler dan harde lenzen. Er zijn minder soorten maten dan bij harde lenzen, aangezien de lens zichzelf beter aanpast aan de vorm van het oog. Door de poreuze structuur neemt de lens veel water op. De zachte lens zuigt zich makkelijk aan het oog vast en zit comfortabel. Wel worden deze lenzen sneller vuil, omdat zij vermengd worden met allerlei stoffen in het traanvocht. Vanwege het onderhoud zijn dragers duurder uit dan dragers van harde lenzen. Zachte lenzen moeten altijd nat blijven en dus in lenzenvloeistof bewaard worden, anders worden ze hard en kunnen ze breken. Bij zowel harde als zachte lenzen wordt aangeraden ze ’s nachts uit te doen, en de ogen regelmatig te laten controleren bij de contactlensspecialist of optometrist.
Er bestaan zachte lenzen die slechts een dag (overdag) gedragen kunnen worden ("daglenzen"), lenzen die gedurende een maand overdag gedragen kunnen worden ("maandlenzen") en lenzen die gedurende een halfjaar overdag gedragen kunnen worden ("halfjaarslenzen").

Contactlenzen video's